Rozdział 9"Uwaga! Czyja jest ta cycata blondynka?!"

~Kuro~
Powoli otwieram oczy. Jestem w pokoju?! Zaraz, zaraz. Uff! Jestem kompletnie ubrana. Po chwili czuję jak wspomnienia z wczorajszego dnia wracają. Czy ja na serio nazwałam Erze "Rudą" i mnie nie zabiła? Cud nad Wisłą! Doczołguje się do szafy, wyciągam sprane jeansy, za duży T-shirt Jacka Danielsa i świeżą bieliznę. Po tym jak moje mięśnie znów zaczęły współpracować poszłam do łazienki. Nalałam gorącej wody do ogromnej wanny. Teraz tylko wybrać olejek.
~5 minut później~

Dupa! Nie dość, że woda jest już zimna to jeszcze nie mogę się zdecydować na zapach olejku! Dobra. Ogarnij się Kuro! Wypuszczam wodę i nalewam nową porcję. Wybieram olejek o zapachu owoców leśnych. Rozbieram się i wskakuję do wanny. Ten zapach tak wiele mi przypomina.

~Retrospekcja~

-Nii-san! Zaczekaj!
Mała dziewczynka biegnie przez ogromny las. W oddali widzi zarys wysokiego chłopaka.
-No dalej Kuro! Szybciej!- woła.
Dziecko upada. Zaczyna płakać.
-Kuro! Daijobu desu ka?
-Boli- pokazuje na kolano, z którego sączy się krew.
-No chodź- chłopak bierze ją na barana i idzie.
Po chwili są na łące. Czarnowłosa schodzi z pleców brata i kładzie się na miękkiej trawie.
-Jak tu ładnie- w oczach dziewczynki pojawiają się wesołe ogniki.
-Masz. Zjedz trochę- chłopak daje jej trochę owoców.
-Mmmm.. Pyszne!
Zapada zmrok. Rodzeństwo wpatruje się w niebo.
-Będziemy zawsze razem, prawda Nii-san?
-Jasne- odpowiada z uśmiechem na twarzy.

~Koniec retrospekcji~
Powoli wychodzę z wanny i wycieram się. Zakładam wcześniej przygotowane ubrania, rozczesuję włosy i schodzę na dół. Od razu kieruję się do kuchni. Wyciągam jajka, mleko, mąkę, sól, cukier waniliowy i odpowiednie naczynia. Po chwili są już gotowe. Tak. To.... NALEŚNIKI!!! Pożeram je z nadnaturalną szybkością. Nagle zauważam kartkę z moim imieniem.
"Kuro.
Jestem w gildii. Przyjdź jak tylko zjesz.
Raven"
No nic. Wypadało by iść. Zabieram swoje zacne cztery litery i idę powoli do gildii. Stoję przed drzwiami i zastanawiam się jak wejść. Zamaszystym kopniakiem otwieram drzwi. Takie "Z buta wjeżdżam".
-Ohayo Kuro- jak zwykle z ogromnym bananem na twarzy witam mnie Mira.
-Siemasz Miruś- mówię i siadam na krześle przy barze. Coś za cicho jest- Mira słonko gdzie jest Natsu?
-Poszedł szukać Igneela.
-Tego smoka co go wychował
-Skąd wiesz?-pyta, ale zaraz się poprawia- Zapomniałam, że nie ma takiej rzeczy, o której nie wiesz. Nie długo powinien wrócić.
I na te słowa słyszę krzyk:
-Wróciłem!!!!!!
-Nie drzyj ryja!!!!!- wrzeszczę z Grayem.
-Nikt na ciebie nie czekał jaszczurko!-dopowiada jeszcze lodowy mag.
-Jak żeś mnie nazwał lodówko?!
-Dobrze słyszałeś, kuchenko!
-Chcesz się bić, skośnooki?!
-Jasne, rzygaczu płomieniami!- i znowu zaczyna się rozróba. Nagle wpada na mnie lekko ogłuszona blondynka hojnie obdarzona przez naturę.
-Hej żyjesz?- potrząsam nią lekko. Nie odpowiada.
-Uwaga! Czyja jest ta cycata blondynka?!- krzyczę i podnoszę ją do góry.
-Zostaw Lucy w spokoju!- mówi Natsu.
-Aaaa... Czyli to twoja dziewczyna co Natsu?- pytam rozbawiona.
-Wcale nie- odpowiada zarumieniony.
-Przepraszam mogłabyś mnie postawić na ziemię?- słyszę jakiś głos z góry.
-Ona żyje!!!- odstawiam ją na podłogę.
-A co myślałaś? Że nasz Smoczek przyprowadził trupa?- mówi Erza.
-No wiesz.... O gustach się nie dyskutuje- odpowiadam.
-Że co?!- wrzeszczy wyżej wymieniony.
-Szczym ryj!!!!- krzyczę i rzucam w niego stołem.
I tak zaczyna się kolejna rozróba.
-Czy tutaj tak zawsze jest?- pyta Lucy.
-Tak- odpowiadam razem z Mirą.


No taki krótki. Nie podoba mi się.
Kuro: Ale w końcu jest.
Byle jaki. No nic. Chciałabym zaprosić was na mojego drugiego bloga. Tym razem nie o Fairy Tail. Jest na podstawie mangi i anime pt. "Arcana Famiglia" http://arcana-santa-maria.blogspot.com/ 
Buziaczki^^