Rozdział 6 "Mów do ręki bo mój mózg ma cię dość"

Jest po południe. Moja głowa uderza o blat baru.
-Wszystko dobrze?- pyta Mira.
-Nie. Nic nie jest dobrze- mówię- Dupa, dupa i jeszcze raz dupa!
-Co się stało?
-Muszę iść na misję.
-To wybierz coś sobie.
-Właśnie w tym problem! Żadna z nich nie krzyczy: "To ja! Weź mnie!" Żadna z nich nie pasuje na moją Tap Misje!!!
-Ale masz problemy- wtrąca się Luxus.
-Nie mówię do ciebie, tandetna żarówko.
-Co powiedziałaś wiedźmo?!
-Wiedźmo? Na serio> Wiesz mogłeś się bardzie wysilić.
-Jeszcze czeg...-moja dłoń przeszkadza mu w wypowiedzi.
-Mów do ręki bo mój mózg ma cię dość.
Wściekły blondyn wchodzi na piętro gildii. Przez chwilę zastanawiam się nad misją klasy "S". Kur.. Czemu nie jestem "S"?!
-Mistrzu- podchodzę do niego- Możemy pogadać na osobności?
-Jasne. Chodźmy do gabinetu.
Idziemy na górę. Każdy kieruje wzrok w naszą stronę. Powoli wchodzimy do pomieszczenia i siadamy na krzesłach.
-To o czym chciałaś porozmawiać?
-Jak mogę zdobić rangę "S" nie walcząc z członkami gildii?- mówię otwarcie.
-Nie da się.
-Mistrzu. Ja nie chcę zrobić im krzywdy. Widziałeś co działo się z Natsu.
-Dlaczego chcesz zdobyć tę rangę?
-Normalne misje są dla mnie za łatwe. Proszę, Mistrzu.
Starszy mężczyzna chwile się nie odzywa. Myśli.
-Dobrze...
-Dziękuję!
-Jest jedno "ale".
-Mianowicie?
-Musisz pokonać Mirę.
-Czemu? Nie chcę wam zrobić krzywdy!
-To jest mój wymóg. Możemy nawet zaraz- posyła mi uśmiech.
-Dobrze- mówię nie chętnie.
Schodzimy na dół.
-Miruś! Chodź. Wychodzimy- mówi Staruszek.
Starsza Strauss idzie bez żadnych oporów.
Kierujemy się na polane daleko za miastem.
-O co chodzi?- dopiero teraz o to pyta?!
-Kuro chce z tobą walczyć.
-Dobrze- posyła mi uśmiech- To ma być walka na serio?
-Nie wiesz, udawana! Jasne, że prawdziwa!- denerwuje mnie.
-Nie będę cię oszczędzać, wiesz o tym?
-Jasne.
Stajemy na przeciwległych stronach pola.
-Możecie zaczynać!- krzyczy Mistrz.
-Przejęcie: Dusza Szatana!
Czekam na jej ruch. Po chwili naciera na mnie.
-Magia dźwięku: Aria operowa!
Na dziewczynie nie zrobiło to najmniejszego wrażenia.
-Kur... Magia dźwięku: Kołysanka demonów!
To ją na chwilę odurzyło. Mam szansę!
-Magia Łańcucha: Pentagram!
Unieruchomiłam ją.
-Tylko na tyle cię stać?- pyta. Już nie jest związana.
-Nie będę ci pobłażać!- krzyczy.
-Wcale o to nie prosiłam!
Uderza w moje ciało zbyt szybko. Odrzuca mnie do tyłu i uderzam o skały. Kaszle krwią.
-Nie potrafisz nic lepszego?
-Skoro prosisz... Przejęcie Dusza Szatana: Sytri!
-Dobra... Magia Kolców: Zbroja!
Moje ciało oplatają kolce.
-Teraz czas na mój ruch-mówię i uderzam w nią z całej siły. Spada na ziemię.
-Nie oszczędzaj mnie!- krzyczy- Potrafisz więcej!
-Jak chcesz...-nie chciałam tego,ale...- Zapomniana Magia: Zabójca Słońca i Księżyca!
Czuję jak  moje ciało się zmienia. Wszystko staje się czystą energią.
-Demoni Podmuch!- atakuje Mira.
Powoli otwieram oczy. Każde z nich jest inne. Jedno jak słońce, drugie jak księżyc.
-Miruś skarbie przepraszam- mówię- Zabójca Słońca i Księżyca: Apokalipsa!
Chwilę później Mira leży na ziemi w ludzkiej formie i się nie rusza. Ląduje szybko obok niej.
-Mira, daijobu desu ka?- nie chciałam jej zrobić krzywdy, naprawdę!
-Hai...- odpowiada słabo.
-Gomen- mówię.
-Nic się nie stało-podnosi się- Sama tego chciałam. To było coś, prawda Mistrzu?
Mistrz patrzy się na nas z otwartą gębą. Zaraz, zaraz. Od kiedy o jest taki wysoki?! O cholera! Jesteśmy w kraterze!
-Wiesz Kuro nie musiałaś tak mocno uderzać- mówi Staruszek- Ale to prawda Mira. Coś naprawdę wielkiego.
-Gomen- powtarzam się. Dlatego chciałam innego sposobu niż walka!
-Nie masz za co- biało włosa posyła mi uśmiech- Już wszystko okej. A z tobą?
No, cóż. Trochę boli mnie brzuch od uderzenia, ale to nic.
-Też okej. Ale muszę ci coś powiedzieć.
-Co?
-Wyglądamy okropnie- stwierdzam. Mamy potargane włosy, a z naszych ubrań zostały strzępki. Obydwie wybuchamy śmiechem. Z trudem wychodzimy z krateru. Wracamy do gildii uśmiechnięci. Gdy wchodzimy wszyscy patrzą na mnie i Mirę przerażeni.
-Co się stało?! Kto wam to zrobił?!-krzyczą wszyscy na raz. A my znowu się śmiejemy. Opieramy się jedna o drugą. Jak przyjaciółki.
-Mam ważne ogłoszenie- mówi Staruszek i każdy momentalnie milknie. Tylko my chichoczemy- Oficjalnie Kuro zostaje magiem klasy "S"!!!!!!
-CO?!- ja z nich nie mogę!
- Z tej okazji... IMPREZA!!!!!!!!!
I kolejny dzień miną w Fairy Tail. Jedyne co mnie zastanawia to gdzie Raven. No, cóż. To jego życie może robić co chce.

No i w końcu rozdział 6!!!!!!!! Kuro poszła spać. Ja też miałam. Ale dla was wszystko^^ Mam nadzieję, że się podoba. Może to trochę tandeta, ale moglibyście zostawić komenatrze ludzie dobrej woli. To one dają mi wenę i motywacje! Nie no zaczynam gadać jak własna matka! To przez te gorączkę. Do zobaczenia. Buziaczki^^